Pijn.
Iedereen krijgt er in mindere of meerdere mate mee te maken.
Niemand ontkomt aan deze vervelende sensatie.
Zodra we pijn ervaren, is onze eerste wens om het te laten stoppen.
Onze reactie op pijn is gericht op ontkennen en onderdrukken, op vermijden of verdoven.
De pijn op zich is al een akelig gevoel maar daarnaast belemmert het ons ook nog.
Zo snel mogelijk weg ermee dus.
Pijn is onze vijand die ons het leven zuur maakt.
Maar wat als pijn je beste vriend blijkt te zijn?
Die jou een belangrijke boodschap probeert door te geven?
Zou jij jouw vriend in de kou laten staan, weigeren binnen te laten?
Hem uit de weg gaan, of nog rigoureuzer een kopje kleiner maken?
Zou jij zo hardvochtig met jouw vriend omgaan?
Hoogstwaarschijnlijk niet.
Je zou willen weten wat hij te vertellen had.
Waar hij je voor wil waarschuwen.
Je zou hem snel binnenlaten en één en al oor zijn.
En zijn advies ter harte nemen.
Ook ik heb mijn soulmate jarenlang genegeerd, gedrogeerd en vaak vervloekt.
Ik keek niet verder dan de verpakking die mij totaal niet aanstond.
Ik kende de taal niet waarin hij sprak en nam niet de moeite deze te leren.
Ik had wel wat anders te doen.
Tot ik er niet meer omheen kon.
En wat ben ik nu blij dat ik eindelijk geluisterd heb.
De tijd heb genomen om de waarschuwing van mijn soulmate te ontcijferen.
Als pijn de taal van je lichaam is, een belangrijk bericht in morse code wat je leven aanzienlijk kan verbeteren, ben jij dan bereid om morse te leren?
